Biken in het koninkrijk van de Mallos

Een mountainbikeroute tussen de aasgieren

Door: Cybelle Bouchaut (Aragon expert)

Sinds ik in Aragon woon, ben ik gek op wandelen en fietsen. Dit zijn voor mij de beste manieren om de prachtige natuur van deze authentieke, niet-toeristische regio in het noordoosten van Spanje te beleven. Een van mijn fietsavonturen was een mountainbike tour in de omgeving van de Mallos de Riglos.

Gállego rivier en de Mallos de Riglos (Aragon)

Het was een ochtend vullende mountainbike route van ongeveer vier uur met meer dan 1.000 hoogtemeters. Langs onder andere 1.000 jaar oude olijfbomen. Die moeiteloos overeind blijven op de stijgende helling van het treinstation naar het dorp Riglos, waar de route begint.

Ik deed de route samen met een gids, omdat ik het terrein drie jaar geleden totaal nog niet kende en het er redelijk ruig en verlaten is. En ook al zijn hier weinig gevaren in vergelijking met de hoogtes van de Pyreneeën, toch zijn er stijgingspercentages waar je je flink op kunt verkijken.

Graag vertel ik je hier meer over de zogenaamde mallos in Aragon. En naatuurlijk ook over mijn fietsavontuur rond de Mallos de Riglos.

De Rode Rotsen en hun omgeving

Mallos de Aguero (Aragon)

Mallos zijn rode rotsformaties die zijn ontstaan door erosie. Ze zijn op meerdere plekken in de Spaanse Pre-Pyreneeën te zien, waaronder in de autonome regio Aragón.

Zo vind je in de Sierra de Guara (gebergte ten noordoosten van de stad Huesca) de Mallos de Ligüerri en ten westen daarvan de Mallos de Agüero en de Mallos de Riglos.

De bekendste mallos in Aragon zijn de Mallos van Riglos. Dit vanwege hun steile, hoge vorm.

In 2022 werd Riglos door de Franse krant “Le Monde” gemarkeerd als een van de beste toeristische bestemmingen.

Riglos: het startpunt van de mountainbike route

Riglos met op de achtergrond de Mallos de Riglos rotswanden

Het startpunt van deze mountainbikeroute door de omgeving van de Mallos de Riglos is het dorp Riglos.

Aangezien ik met de trein naar Riglos ben gekomen, heb ik eerst nog een zware, opwarmende klim vanaf het treinstation van Riglos, dat er ca. 700 meter vandaan ligt.

Een ambitieus begin dus van een hoogtemeterrijke route waar ik direct de vlammen in de kuiten kan zetten.

Ik heb geen tijd om naar de olijfbomen van 1.000 jaar oud te kijken, maar ga op volle kracht naar boven.

*Toeristische tips*

  • Je kunt in dit gebied ook de Hoya de Huesca wandelroute lopen. Deze goed aangegeven route van 132 kilometer (acht etappes), die start in Agüero en eindigt in Bierge, loopt langs de meesterwerken van Huesca: meerdere Mallos, de Sierra en het Kasteel van Loarre en de Sierra de Guara.
  • Je kunt in het Mallos de Riglos gebied ook klimmen op twee vias ferratas (klim-kabelroutes): de Mirador de los Buitres in Riglos (K2-niveau) en de Peña Rueba  in Murillo  die uitkijkt over de Sierra van Riglos (K3-niveau).
  • Voor meer snelheid kun je (elektrische) mountainbikes huren bij Murillo Bike Planet.
  • In Murillo de Gállego vind je de rafting bedrijven Allrafting, UR Pirineos, Alcorce Raftng en Riverguru.
  • In Riglos kun je heerlijk eten in de herberg Refugio de Riglos.

Fuente los Clérigos, de kuitenbijter

Spoorlijn bij Riglos (Huesca, Aragon)

We verlaten Riglos en duiken het landschap van de Mallos in. Na de eerste kilometers komen we op een plek uit met een mooi uitzicht op de Mirador de los Buitres bovenop de heuvel naast ons, een uitzichtpunt met een fraaie kijk op verschillende vale gieren-huishoudens.

We vervolgen het pad te voet met de fiets in de hand omdat de dwarsliggende stenen niet toestaan op de fiets te blijven. Af en toe is het mogelijk om even op de fiets te hoppen, maar vaak voor slechts enkele meters.

Na een paar kilometer klimmen en fiets-duwen beginnen de kuiten echt te bijten. Het uitzicht is daarentegen prachtig en we horen het ruisen van de beek vlak onder ons en het tjirpen van de vogels rondom. De gieren maken geen geluid maar we zien ze wel boven ons vliegen. Na drie kwartier klimmen, staan we eindelijk boven en kunnen de kuiten ontspannen.

Op dit kruispunt van wegen kun je richting het noorden gaan, richting het Embalse de la Peña stuwmeer waar je bij helder weer een spectaculair uitzicht op de pieken van de Pyreneeën hebt.

Big brother is watching you

Gieren-uitkijkpunt bij Mallos de Riglos

We nemen de afslag rechtsaf richting het Kasteel van Marcuello, waar we verder klimmen richting de Mirador de los Buitres.

Vanuit een stenen hut kun je hier de gieren in incognito-modus observeren. We kiezen een geitenpad, vandaag zonder geiten, naar de mirador en parkeren onze fiets daar.

We lopen over een redelijk breed pad maar met een afgrond naast ons van zo’n 300 meter.

De gieren kun je hier keer op keer observeren terwijl ze met hun vleugels die op de warme lucht skydiven. Ze maken cirkels naar boven, altijd alert op een afgelopen barbecue beneden in het dal.

Op het uitkijkpunt ga ik niet op de verste steen staan om een foto te maken en ik ga ook niet over het randje kijken de diepte in.

Castillo de Marcuello: een ruïne en een perfecte picknickplek

Fietsen in de omgeving van de Mallos de Riglos

Het pad loopt verder langs de ruïne van het Kasteel van Marcuello.

Je mag er vrij op klimmen want het is toch al ver geruïneerd en je kunt ook tot in het kerkje kijken, voor zover dit nog een kerkje is.

Beneden is er een perfecte picknickplek (=“merendero”) met panorama-uitzicht over het landschap van de Hoya de Huesca: het Embalse de las Navas stuwmeer, de gele akkers van het zaad dat in maart vol in bloei staat, de kronkelende blauwe Gállego rivier en de dorpen Ayerbe, Murillo en Santa Eulalia.

Het is een plek waar je uren kunt blijven staren en de auto’s hun weg kunt zien afleggen. Tenminste als het warm genoeg is. Wij blijven er geen uren zitten, want zitten betekent hier in maart nog kou lijden. We werken de lunch naar binnen en zetten de afdaling in met de vingers in rempositie. Want vanaf nu gaat het bergafwaarts.

Barrio Lacos: racen over ruige wegen

We dalen verder af over de ruige strade bianche van de Pré-Pynreneeën. En stoppen op het kruispunt waar we zicht hebben op Os Fils, daar waar we een half uur geleden nog boven stonden. Nog even genieten we vanaf beneden van de rotsenlagen en het kasteel van Marcuello. En dan begint de terugrit, richting Murillo en de Gállego-rivier.

We begeven ons soms tussen bossen, dan weer in een scherpe bocht. We remmen, dalen in een bocht waar je lekker in kunt hangen en bestijgen verschillende hobbels. Dit is genieten voor MTB-liefhebbers! Met een lekkere snelheid en zonder dat we verkeer tegen komen, denderen we door over dit onverharde pad.

Bij Barrio Lacos is het klaar met de ongein en rijden we het asfalt op. Het hoppelpad is op en de vering kan uit. Niet dat het nu minder leuk wordt. Want omdat alles nu richting de rivier naar beneden loopt, kunnen we hier snelheid maken en is het grootste tandwiel te klein om te trappen.

We gaan snel maar langzaam genoeg om rond te kunnen kijken naar de olijf- en amandelbomen, om de geur van het land en de bloemen in te ademen en om in de verte het zicht op de rotslinie te zien.

Puente Río Gállego: dat wat ooit een brug was

Voormalige brug over de Gállego rivier

Wanneer we de rivier naderen, is het klaar met de daling. De kuiten moeten terug aan de bak en de ketting mag weer van het grote tandwiel af.

De rivier stroomt richting het zuiden, wij rijden richting het noorden.

Wanneer we net over de nieuwe brug zijn, slingert de weg langs de plek waar de oude brug was en ik loop naar beneden richting de restanten.

Het middenstuk is in de jaren zestig door de kracht van het hoogstaande rivierwater kapotgeslagen en meegesleurd. Alleen het begin en het einde van de brug zijn nu dus nog begaanbaar.

Murillo de Gállego en hangbrug over de Gállego rivier

Eeuwenoude olijfbomen rond de Mallos de Riglos rotsen

Murillo de Gallego is dé bivak voor de avonturier.

In dit dorp zijn allerlei outdoor bedrijven gevestigd om te raften, klimmen, fietsen of om te luieren in een spa.

Wanneer wij over de hangbrug bij Murillo fietsen om terug te gaan naar de andere kant van het Mallos-koninkrijk, zien we in de verte kanoërs op het water peddelen.

Voor mij is deze hangbrug paradijselijk genoeg om een plekje in mijn hart te veroveren.

Dat we daarna opnieuw een paar honderd meter met de fiets in de hand moeten klimmen tot aan het eindpunt, wederom het dorp Riglos, doet er niet meer toe.

Meer inspiratie voor wandel- en fietsvakanties in Aragón

Wil je meer te weten komen over deze bijzondere regio in het noorden van Spanje? In het boek "Aragón, no vamos a la playa" beschrijf ik mijn ervaring in deze regio aan de hand van dertig anekdotes over wandel- en fietsroutes vergezeld van vele toeristische tips en foto’s. Het boek is online te bestellen via de shop van Boekengilde.nl.

Sfeervolle accommodaties in de regio Aragón

Dit vind je misschien ook leuk om te lezen

Terug naar boven>>